چگونه افکار منفی را دور کنیم؟

داشتن ذهنی که دارای افکار منفی و رهایی ناپذیر است , آزاردهنده و ناراحت کننده می باشد. این افکار منفی می تواند مربوط به کار, نگرانی های مالی و یا حتی ترسی مبهم باشد و بصورت اضطراب , ترس و یا دلشوره بروز کند به هر حال هرچه که باشد بدون تردید کنترلش بسیار دشوار است.

بدیهی ترین شیوه رها شدن از افکار منفی , سرکوب کردن و حذف آنها با عقب راندشان از ذهن مان است. اما متاسفانه تحقیقات زیادی نشان داده اند که سرکوب کردن افکار منفی , نتیجه بخش نیست.سعی در بیرون راندن این افکار از ذهن,تنها باعث میشود این افکار با قدرت بیشتری دوباره به ذهن برگردند. پس چاره ی خلاص شدن از این افکار آزاردهنده چیست؟

پرت کردن حواس و توجه به یک چیز دیگر

وقتی سعی دارید ذهن تان را از افکار منفی دور کنید , یک ترفند رایج این است که تلاش کنید به چیز دیگری فکر کنید تا حواس تان پرت شود.ذهن در جستجوی مسائل جدید است تا روی آنها متمرکز شود و خیالتان را درآسودگی و آرامش رها کند.این حواس پرت کردن مفید است اما عجیب است که پژوهش ها نشان میدهد این شیوه وقتی نتیجه دارد که با یک موضوع حواس تان را پرت کرده یا بعبارتی دیگر روی یک چیز متمرکز شوید تا ذهن تان سردرگم نشود.دلیلش هم این است که ذهن بی هدف , ناراحتی و غم دربردارد.پس بهتر است روی یک موزیک خاص یا یک برنامه تلویزیونی و یا یک کار خاص متمرکز شوید.

برای دور کردن افکار منفی، استرس نداشته باشید

هجوم افکار سمج و بهم ریختگی افکار, استرس برانگیز است و انرژی ذهنی کمی برای مقابله با این افکارآزاردهنده برای مان باقی میگذارد.از نظر علمی این یک رویکرد بد و نامناسب است و در حقیقت استرس باعث میشود این افکارناخواسته , با قدرت بیشتری به ذهن برگردند .

پرداختن به این افکار را به زمان دیگری موکول کنید

وقتی سعی می کنید این افکار را پس بزنید و در عوض آنها قویتر شده و برمیگردند , موکول کردن آنها به زمانی دیگر میتواند موثر باشد.دانشمندان روی افرادی که افکارپریشان و همیشگی داشتند مطالعه کردند و از آنها خواستند اضطراب شان را به تعویق بیندازند و یک زمان ۳۰ دقیقه ای مشخص به نام " زمان اضطراب " برای این افکار در نظر بگیرند ومعلوم شد این روش برای طفره رفتن از افکار منفی سودمند بوده است.بنابراین تمام افکارپریشان کننده تان را به یک زمان خاص موکول کنید تا در زمان های دیگر ذهن تان استراحت کند و آرامش داشته باشد.

تناقض درمانی

چطور می شود اگر بجای سرکوب کردن یک فکر آزاردهنده و سمج , مثلا مرگ , روی آن مستقیما متمرکز شوید ؟به نظر میرسد تمرکز روی یک موضوع , باعث دور شدن آن از ذهن نشود اما تحقیقات نشان میدهد این اتفاق می افتد.طبق قانون " درمان مواجهه ای" : برای مثال , آنهایی که عنکبوت هراسی داشتند , وقتی بطور جدی وبه آرامی با عنکبوت ها مواجه شدند , ترس شان کم کم مهو شد.البته این شیوه برای بی دل و جرات ها نیست اما محققان عقیده دارند این روش میتواند برای رهاشدن از افکار منفی در مورد کسانی که دچار وسواس های مدام و جدانشدنی از ذهن هستند رفتارهای وسواسی شدید و غیرارادی از خود نشان میدهند مفید باشد.

پذیرفتن این افکار

شواهد و یافته ها نشان میدهد اگر بجای مبارزه با افکار منفی , سعی کنیم آنها را بپذیریم بهتر است.جنگیدن با افکار ناراحت کننده درست مانند دست وپا زدن در باتلاق است.به افکارتان نگاه کنید , تصور کنید سربازهایی که این افکار را باخود حمل میکنند با رژه از گوش هایتان بیرون می آیند , اجازه دهید این سربازها مقابلتان رژه بروند درست مانند یک نمایش کوچک . با این افکار نجنگید ومجقبورشان نکنید از شما دور شوند , فقط تماشای شان کنید که رژه میروند.

عمیق فکر کنید

مدیتیشن و تفکر عمیق باعث ایجاد نگاهی از روی همدردی و دلسوزی نسبت به افکار منفی میشود بدون آنکه قضاوت شان کند و شیوه ای موثر برای رهایی از افکار منفی است.

خودتان را تصدیق کنید

خود تصدیقی , تازه ترین شیوه ی درمانی در روانشناسی است.به ویزگی ها و باورهای مثبت تان فکر کنید تا اعتماد بنفس اجتماعی تان بالا برود و خودکنترلی تان تقویت شود.این شیوه برای رها شدن از شر افکار منفی سودمند است.

افکار منفی تان را روی کاغذ بیاورید

نوشتن درباره عمیق ترین افکار و احساسات تان , فواید زیادی برای سلامت روان دارد .اگر با هیجان و احساس درمورد خودتان بنویسید به شما درخلاص شدن از افکار آزاردهنده کمک خواهد کرد

به این موضوع فکر کنید که برملا کردن خیانت، چه پیامد هایی خواهد داشت

 

پس از آنکه متوجه خیانت همسر خود می شوید، باید چکار کنید؟ و چه کاری نباید انجام دهید؟ این مقاله به ما گام های موثری را بعد از خیانت همسر پیشنهاد می دهد:

 

زمانی که متوجه روابط پنهان همسر خود می شوید، وحشت، سردرگمی، رنج روحی و جسمی تمام وجود شما را فرا گرفته و شما را در وضعیتی تاریک و مبهم قرار می دهد. سیلی از نصیحت و راهنمایی از طرف خانواده و دوستان، کتاب ها، و اینترنت به سمت شما روانه می شوند. زندگی شما به شدت دستخوش تغییر می شود. مهم نیست چقدر همسر خیانت کار شما ابراز پشیمانی کند، شما قانع نشده و بی اعتمادی بر تمام وجود شما و رابطه تان سایه افکنده است.

در زیر ۹ راه برای برخورد با خیانت مطرح شده است:

1. شما ممکن است بخواهید بلافاصله از طریق شبکه های اجتماعی، تلفن، یا ایمیل تمامی افرادی که می شناسید را از کاری که او با شما انجام داده است آگاه سازید. نفس عمیقی بکشید. با استدلال و براساس منطق رفتار کنید و از کارهای عجولانه و بدون فکر خود داری کنید.
2. به خاطر داشته باشید که حتی اگر اکنون به نظر غیر ممکن برسد، اما ممکن است بتوانید مشکلات رابطه ی خود را حل کنید. با گذشت زمان ممکن است احساس کنید که می توانید او را ببخشید. اگر تمام آشنایان و دوستان خود را متقاعد کرده باشید که همسرتان با بی رحمی تمام به شما خیانت کرده و موجب رنج  دیدن شما شده است و این که باور کنند همسر شما را مانند یک هیولای دیو صفت تصور کنند، می تواند پذیرش مجدد او به عنوان همسر شما را برای آنها نیز بسیار دشوارتر سازد و واکنش های خانواده و دوستان شما می تواند حتی زمانی که مشکلات وخشم موجود میان شما و همسرتان برطرف شده باشد برای رابطه ی شما  موجب مشکلات متعددی شوند.

پس لطفا به هر کسی چیزی نگویید.

3. این مسئله را تنها با افرادی که مورد اعتماد شما هستند مطرح کنید. پشتیبانی عاطفی، صرف نظر از اینکه رابطه ی شما نجات خواهد یافت یا خیر، برای تسلا و تسکین درد شما لازم است. خود را حبس نکرده و از دیگران دوری نکنید، شما به دوستان خوب خود برای ایجاد و حفظ توان کافی برای از سر گذراندن این سختی نیاز دارید.
4. پس از آنکه وضعیت خود را با تعداد اندکی از دوستان مورد اعتماد خود در میان گذاشتید، ممکن است تصمیم بگیرید تا این موضوع را به همه بگویید. در چنین وضعیتی حتی اگر این کار را انجام دهید و این خبر بد در مورد همسرتان را در اختیار همه بگذارید، تصمیم شما دیگر عجولانه نیست و با فکر کافی انجام گرفته است. این مسئله نشان دهنده ی توانایی شما برای اتخاذ تصمیمات قاطع و دقیق و همچنین توانایی شما برای خویشتن داری و کنترل رفتارهای خود حتی در موقعیت های دشوار است.
5. بلافاصله تصمیم به ترک خانه و اسباب کشی نگیرید. اگر نمی توانید با او زیر یک سقف باشید، ابتدا برنامه ی کوتاه مدتی برای ترک آن خانه بگیرید تا زمانی برای بدست آوردن ثبات از دست رفته خود داشته باشید. ممکن است حتی فکر کردن به زندگی با این فرد که شما فکر می کردید او را می شناسید، و نقاط ضعف و راز های خود را با او درمیان گذاشته اید، به نظر غیر ممکن برسد. اما به خود زمان کافی بدهید تا به اینکه چه چیزی به نفع شما خواهد بود فکر کنید و به راحتی بر اثر رنج وارده به خودتان صدمه نزنید. زوج های بسیاری هستند که پس از چند ماه از برملا شدن رابطه ی پنهانی یکی از آنها، دوباره زند گی در زیر یک سقف را شروع می کنند.
6. انتقام جویی به بهبود شرایط کمک نخواهد کرد. برخورد های احساسی، چه در سخن گفتن و یا برخورد فیزیکی با همسر خیانت کار، کاری درقبال ریشه ی مشکل شما انجام نخواهد داد. اینکه بخواهید حرف های تند و آزار دهنده ای به او بزنید، کاملا قابل درک است، اما ولی این اقدامات ویرانگر می توانند هرگونه شانس بازسازی اعتماد و امنیت عاطفی میان شما را حتی کمرنگتر سازند. احترام متقابل در آینده تنها در شرایطی حاصل خواهد شد که با آگاهی کامل در جهت بدست آوردن آن اقدام کنید.
7. بسیاری از مردم معتقدند که خشونت فیزیکی تنها زمانی اتفاق می افتد که مردی یک زن را کتک بزند. اعمال خشونت فیزیکی محدودیت جنسیتی ندارد. صرف نظر از آنکه چه کسی آغازگر خشونت باشد و یا مرتک اعمال خشونت بار شود،همواره نتایجی ویرانگر خواهد داشت.
8. تعقیب فردی که با همسر شما رابطه داشته است یا ارسال مطالبی ناخوش آیند از او در شبکه های مجازی ممکن است اندکی خشنودی موقتی را برای شما در پی داشته باشد، ولی در درازمدت هیچ حاصلی نخواهد داشت. انرژی خود را برای این امور بیهوده مصرف نکنید.
9. اگر دارای فرزند هستید، بیاد داشته باشید، مسئولیت حمایت از آنها با شماست. زمانی که حرف های بدی در مورد پدر یا مادر او می زنید، آنها رنج خواهند برد. شما سعی دارید فردی که موجب جریحه دار شدن احساست شما شده است را رنج دهید، اما ممکن است در پایان متوجه شوید که همزمان موجب رنج کودکان خود نیز شده اید، و آنها مستحق آن نیستند.

حتی با این راهنمایی ها، مواجه شدن با خیانت می تواند بسیار آزار دهنده باشد. سعی کنید متوجه شوید چه کاری به نفع شما خواهد بود. گاهی اوقات زوج ها می توانند بر مصائب ناشی از خیانت فایق آمده و رابطه ی خود را مانند قبل و یا حتی بهتر، بازسازی کنند. ولی بسیاری اوقات نیز چنین نتایجی ناممکن است. مهم نیست که وضعیت را چگونه می بینید، همزمان با بررسی راه های پیش روی خود سعی کنید با خودتان مهربان باشید ولی از احساس ترحم در قبال خود بپرهیزید.

 

شاید به نظر شما این موضوع که کودک دیگر خود را کثیف نمی کند، خیلی مهم باشد. البته مهم است ولی مهم تر از آن ، تمیز ماندن کودک در حدود سن دو سالگی است. زیرا این پدیده اساس و بنیان نظافت او در طول زندگیش خواهد بود: دستها و لباس های تمیز. از تربیت شدن برای توالت، کودکان متوجه می شوند، انجام بعضی کارها درست و بعضی دیگر نادرست است. این تربیت در آنها احساس مسئولیت را پرورش می دهد و از این جهت می تواند در قالب گیری شخصیّت آنها و اعتماد متقابل بین آنها و والدین مؤثر باشد. بنابراین اگر از حس استقلال طلبی و خودکفایی که در نهاد کودک گذاشته شده،بهره جویی کنید،تربیت توالت کودک به مراتب راحت تر و آسان تر خواهد شد. ،( بنجامین مک لین 1381،ص510)



نشانه های آمادگی کودک برای شروع آموزش:

هیچ دو کودکی کنترل ادرار را در یک سن به دست نمی‌آورند.
اینکه بدانیم چگونه و از چه زمانی، دیگر کودک را پوشک نکنیم، کمی مشکل است و اگر فکر می‌کنید کودک شما باید در زمانی که شما انتظار دارید، ادرار و مدفوع خود را کنترل کند،‌کاملا در اشتباه هستید. زمان واقعی آن هنگامی است که کودک شما آماده باشد و منظور از آماده بودن زمانی است که مغز،‌ اعصاب و عضلات به اندازه کافی رشد کرده باشند. به ندرت ممکن است قبل از سن ۱۵ تا ۱۸ ماهگی اعصاب تکامل یافته باشند و عضلات به آنها پاسخ دهند. در واقع هرگز نباید کودک خود را مجبور کنید روی لگن بنشیند زیرا این کار باعث می‌شود کودک از انجام کار سر باز زند و احتمالا منجر به مشکلات بعدی، مثل بی‌اختیاری مکرر یا خیس کردن رختخواب می‌شود.

 وحالا یک سوال پیش می آید آیا والدین میتوانند درآموزش توالت رفتن به فرزندانشان کمک کنند؟

·   ج. بله . به شرط آنکه درست به او کمک کنید . هدف شما کمک کردن به کودک در کنترل اعمالی است که در توالت انجام میشود.

دراکثر موارد والدین با تعصب رقتار میکنند وتوالت رفتن را بر اساس آنچه ازیک نسل به نسل بعدی انتقال یافته است به کودک می آموزند.آنچه از نظر ایشان دور می ماند آن است که آموزش توالت رفتن از نظر کودک چه معنایی دارد.(دکتر لی سالک،1376ص74)



4 شیوۀ متفاوت والدین در آموزش توالت رفتن:



1- شیوۀ زود هنگام: شرطی کردن کودک تا در سنین خیلی کم از لگن بچه استفاده کند. مثانه و روده به محض احساس وجود ادرار عکس العمل نشان می دهند. گرچه این عکس العمل با اراده خودآگاه متفاوت است.( هیثر،ولفورد ،1383،ص30)

2- شیوۀ واگذاری ابتکار عمل به خود کودک:سپردن همه چیز به کودک تا بدانید که چه موقع دیگر نمی خواهد از پوشک استفاده کند. این شیوه مستم صبر خواهد بود و تا بعد از دوسالگی طول خواهد کشید. (هیثر،ولفورد، 1383 ،ص33)

3- شیوۀ فشرده: این روش مستم تعهد و صبوری و اختصاص دادن یک روز به آموزش است. برای این کار بهتر است از روش های سرگرم کننده و دادن جایزه به کودک در هربار موفقیت استفاده شود. این روش باید در زمان مناسب یعنی هنگامی که کودک آمادگی فهمیدن و دنبال کردن آموزش را دارد، به کار گرفته شود.اصل اساسی در این روش ایجاد فرصت برای کودک در تشخیص و نشان دادن عکس العمل به علامت هایی است که در فاصله ای کوتاه از مثانه پر از ادرار دریافت می شود.» (هیثر،ولفورد ،1383،ص37)

4- شیوۀ آهسته و پیوسته: تنها عیب این روش کند و خسته کننده بودن آن است. اگر پافشاری کنید و در صورت خرابکاری های گاه به گاه و پسرفت های کودک عصبانی و دلسرد نشوید حتماً نتیجه خواهید گرفت.

دکتر بری برازلتون، پزشک کودکان که سالیان دراز در تربیت کودک برای توالت رفتن کار کرده و تجربه دارد، روشی را به کار می برد که در اینجا برایتان شرح می دهم.او این روش را روی هزاران کودک با میانگین سنی 28 ماه تجربه کرده و 80 درصد موفقیت در تربیت توالت و ادرار کودکان - به شکل همزمان و سریع- کسب کرده است.اساس این روش این است که تربیت توالت کودکان باید با میل و اراده آنها باشد؛ بدون استفاده از زور، اجبار، انتقاد و تمسخر. به نظر او با این روش تربیت خیلی آسان انجام می شود و احتمال برگشت آن بسیار کم است. او والدین را به تشویق کودکان توصیه می کند و در صورت شکست، از هرگونه انتقاد پرهیز می دهد. اگر کودک تمایلی به نشستن روی توالت ندارد، نباید به اجبار متوسل شد. وقتی که نشست، اگر خواست بلند شود- حتی بعد از چند ثانیه- نباید مانعش شد. چون کودک ها دوست دارند مانند بزرگترها رفتار کنند؛ بنابراین اگر بتوانند خود را کنترل نمایند، این کار را با میل و رغبت انجام خواهند داد. شرط این روش این است که والدین به تمایل کودک برای تکامل مطمئن بوده و خود نیز صبور و شکیبا باشند.

ولی استفاده از این روش به معنی توقع نداشتن از والدین نیست. در سن دوسالگی هروقت والدین تصمیم به تربیت کودک می گیرند، باید در تصمیم خود ثابت قدم بوده و از کودک توقع داشته باشند مانند سایر فرزندان بزرگتر و بزرگسالان
از توالت استفاده کندو باید وقتی کودک در انجام این کار موفق می شود، مورد تحسین قرار گیرد و هروقت با این کار موافق نیست، از خشم و انتقاد علیه کودک خودداری شود. (بنجامین مک لین ،1381،ص512)



مدت زمان لازم برای تکمیل آموزش توالت رفتن بین 2 هفته الی 2 ماه است.بیشتر کودکان ابتدا توانایی کنترل مدفوع و بعد ادرار خود را پیدا می کنند.علاوه بر آن کودکان ابتدا پاک بودن در روز وسپس در شب را می آموزند. .(سلحشور1378،ص12)

برنامه ریزی، طرح و نقشه ای است که ما را به هدفمان که همان ایجاد تغییرات مطلوب در رفتار است می رساند که این تغییرات رفتاری باید مستمر و منطقی باشد.

و اما یک برنامه ریزی مطلوب چه اثرات و فوایدی دارد؟

1. برنامه ریزی روشی مناسب برای پاسخ به نیازها، که همان موفقیت درسی است می باشد. بنابراین برنامه ریزی به ما کمک می کند تا بهتر و سریعتر به هدفمان برسیم.

2. یکی از راه های افزایش تمرکز، برنامه ریزی است. برنامه ریزی به ما کمک می کند تا افکارمان را منظم کرده و آنها را اولویت بندی نمائیم. همینطور نحوه رسیدن به آن اهداف و مقدار زمانی که قرار است به آن اختصاص دهیم را مشخص کنیم.

بنابراین با برنامه ریزی ذهن شلوغ خود را مرتب کرده و به این ترتیب یک گام بسیار مهم در مسیر موفقیت تحصیلی خود بر می داریم.

3. برنامه ریزی باعث کاهش اضطراب و فشار روانی می شود. در واقع با برنامه ریزی دیگر برای نگران شدن وجود ندارد. فرد زمان و فرصت کافی جهت استفاده از توانائی ها و آموخته های خود را خواهد داشت.

4. برنامه ریزی باعث تقویت اراده و قدرت تصمیم گیری میشود. با برنامه ریزی کم کم یاد میگیریم که برای رسیدن به اهداف زندگی، صبور بوده و در برابر سختی ها مقاومت نمائیم. همینطور، تمرین می کنیم که اراده ای قوی و قدرت تصمیم گیری داشته باشیم.

5. برنامه ریزی موجب خوش بینی به آینده و امیدواری می گردد. بدون تردید ایمان به پیروزی و رسیدن به هدف، انگیزه ای است بسیار قوی برای قدم نهادن در مسیر موفقیت.

6. برنامه ریزی موجب خود نظم بخشی می شود. انسان منظم یعنی انسانی که برنامه دارد و برای هر کاری زمان و مکان خاصی را در نظر می گیرد. در واقع نظم و انضباط میوه ی شیرین برنامه ریزی است.

7. برنامه ریزی، خود ارزیابی را تسهیل می کند. این مهارت به ما کمک می کند تا به موقع به محاسن و مشکلات فعالیتی کعه انجام داده ایم پی ببریم. میزان پیشرفت را برآورد کرده و نهایتا اگر لازم بود برای افزایش بازدهی و کاهش مشکلات تغییراتی در برنامه ایجاد نماییم.

8. برنامه ریزی مدیریت زمان رادر پی دارد. وقت و زمان در زندگی، محدود و برگشت ناپذیر است. لذا برای استفاده درست از زمان، ناگذیر به برنامه ریزی هستیم. دانشمندان معتقدند 8 دقیقه صرف زمان برای برنامه ریزی روزانه، می تواند یک ساعت زمان را برای شما ذخیره کند.

چگونه برنامه ریزی کنیم؟

می دانیم که برنامه ریزی صرفا یادداشت های روزانه نیست، بلکه تکنیکی است که به وسیله ی آن می توان با مدیریت زمان و چینش درست کارها، بهتر به اهداف پیش بینی شده رسید.

برای نوشتن یک برنامه خوب، باید گام های زیر را برداریم:

گام اول: ریختن برنامه در قابل زمان است که ابتدا باید برنامه ها را متناسب با حجم آن ها در قالب های روزانه، هفتگی و ماهانه بریزیم.

گام دوم: تعیین روش برنامه است که روش های برنامه ریزی می تواند زمان محور یا تکلیف محور باشد.

Ø     در زمان محور،ابتدا ساعات روزانه‌ی خود را تنظیم نموده و سپس هر درس و یا برنامه را در داخل آن می‌گنجانیم.

Ø     در تکلیف محور، ابتدا دروسی را که باید بخوانیم را مبنا قرار داده و سپس زمان مناسب را برای هر درس پیش بینی می کنیم.

گام سوم: تهیه فهرستی از فعالیت های روزانه. در این گام باید ابتدا کارها و فعالیت هایی را که در طول یک  روز انجام می دهیم را فهرست کرده و سپس برنامه را بنویسیم.

گام چهارم: تعیین مدت زمان برنامه می باشد. اگر قرار باشد ما برنامه ای بنویسیم باید حتما بدانیم برای اجرای اموری که فهرست کرده ایم،  بطور متوسط در روز چقدر زمان نیاز داریم. برای مثال هر دانشجو، بنا به شرایطی که دارد می تواند بین 6 تا 8 ساعت در روز برنامه ریزی کند.

گام پنجم: اولویت بندی و تعیین انجام کارها. منظور از اولویت بندی تعیین درجه ی اهمیت تکالیف است که این درجات می تواند از 1تا 5 باشد. . مثلا برای دانشجویان اولین اولویت همان رسیدگی به دروس است که باقی مانده ی اوقات را می توانند به سایر امور مشخص شده اختصاص دهند.

گام ششم: تهیه جدول برنامه می باشد. حال که مواد لازم برای تنظیم جدول برنامه مشخص شد، باید گام آخر یعنی تکمیل جدول را برداریم. که برای تکمیل برنامه بهتر است نکات زیر رعایت گردد:

1. اولویت به دروس همان روز داده شود.

2. اگر به مطالعه عادت ندارید ابندا روزانه 2 الی 3 ساعت را جهت مطالعه قرار داده و به تدریج این زمان را به 5 ساعت افزایش دهید.

3. حتما بین مطالعه ی دو درس یک استراحت 10 الی 15 دقیقه ای داشته باشید و برای مطالعه یک درس بین 45 الی 60 دقیقه وقت بگذارید وقت بگذارید که ما به این مدت" واحد زمان مطالعه" می گوییم.

4. سعی کنید دروسی را که نیاز به تمرکز بیشتری دارد را در بهترین ساعات روز (ساعات انرژیک) و دروسی  را که آسانتر هستند و یا به آنها علاقه بیشتری دارید در سایر زمان ها مطالعه نمایید.

5. هرگز دو درس دشوار و یا دو درس حفظی را پشت سر هم قرار ندهید. بلکه بهتر است بین دو درس مفهومی یک درس حفظی قرار دهید.

6. سعی کنید در برنامه خود ساعات آزاد پیش بینی کنید که اگر به دلیلی از برنامه ها جا ماندید بتوانید جبران کنید.

7. قبل از پایان 24 ساعت اولین دوره و بعد از یک هفته دومین دوره را از دروسی که خوانده شده داشته باشید.

8. در نهایت میزان پیشرفت خود را ارزیابی کرده و موانع را مشخص نمائید تا بتوانید آن ها را کنترل کنید. همین که توانسته اید به دروس خود سامان بخشیده و امورتان را سازماندهی کنید، به موفقیت بزرگی دست یافته اید که حتما برای آن به خودتان تبریک بگویید.

۲- تهیه لیست رفتارها :

یك هفته كاری خود را در نظر بگیریم وببینیم كه از صبح تا شب چه رفتارهایی را انجام می دهیم كلیه رفتار های خود را به صورت روزانه    ( همه فعالیتها ) را لیست كنیم

3-تعیین فعالیتهای ثابت ومتغیر:

   گام سوم تعیین متغیر یا ثابت بودن رفتار است وهمچنین تهیه برنامه با توجه به رفتارهای ثابت :

- رفتارهای ثابت رفتارهایی هستند كه همه روزه انجام می شوند مانند : غذا خوردن – خوابیدن – نماز خواندن و .

- رفتارهای متغیر رفتارهایی هستند كه هر روزه تغییر می كنند مانند در س خواندن– تماشای تلویزیون– به از ساعت 7صبح تا 1بعد از ظهر مدرسه می روم و.

4- اول فعالیتهای ثابت را در برنامه بگنجانید:

مثلا : هر روز ساعت 6 صبح از خواب بیدار می شوم – بلافاصله نماز می خوانم – پنچ دقیقه نرمش می كنم و

5- سپس فعالیتهای متغیر  را درون برنامه قرار دهیم :

رفتارهای متغیر را اولویت بندی كنیم :

- اولویت  اول: رفتارهای خیلی با اهمیت مانند مطالعه كردن

- اولویت دوم : رفتارهایی كه در درجه دوم اهمیت قرار دارند مانند تماشای تلویزیون یا بازی

- اولویت سوم رفتارهایی كه از درجه اهمیت كمتری برخوردارند مانند سینما رفتن یا بیرون رفتن و.

6- گام بعدی ابتدا كارهای مهم ( اولویت اول ) را در برنامه بگنجانیم سپس  فعالیتهای اولویت دوم را  برنامه ریزی نماییم ونهایتا زمانهای باقی مانده را به فعالیتهای اولویت سوم اختصاص دهیم

- در برنامه حتما ساعاتی را به صورت آزاد در نظر بگیرید تا اگر قسمتی از برنامه را به هر دلیلی نتوانستید اجرا كنید در زمانهای آزاد اجرا نمایید .

 

برنامه هفتگی دانش آموز كوشا

دانش آموزان كوشا و فعال در مورد درسهایشان فعالیتهای زیر را انجام می دهند شما نیز می توانید با انجام این فعالیتها در زمره دانش آموزان كوشا  قرار گیرید: آنها

1-    قبل از تدریس معلم یا استاد ، پیش مطالعه می كنند.

2-     در كلاسها یادداشت برداری می كنند.

3-    در همه كلاسها  چه سخت و چه آسان حضور پیدا می كنند و جایی می نشینند كه بتوانند به خوبی از كلاس استفاده كنند.

4-    معمولا در كلاس سوال می كنند.

5-    به محض اینكه كلاس تمام شد مطالبی را كه نوشته اند مرور می كنند.

6-    نوشته های خود  و مطالب كتاب را با جزوه شان مقایسه و تكمیل می كنند.

7-    قبل از مطالعه برای خود سوال طرح می كنند.

8-    قبل از شركت در كلاس ، درس هفته قبل را می خوانند و تمرینهای آن را انجام می دهند.

9-    هر جمعه دروس هفته را مرور می كنند.

10-  سعی می كنند مطالبی را كه آموخته اند برای دیگران باز گو كنند.

11- برای هر دوساعت برنامه  درسی حد اقل چهار ساعت مطالعه می كنند.

ویژگیهای برنامه ریزی درسی خوب

یك برنامه ریزی خوب دارای ویژگیهای متعددی است كه به اختصار به چند مورد از آنها اشاره میگردد:

1-    قابل انعطاف باشد یعنی طوری تنظیم شود كه در برخورد با حوادث و اتفاقات پیش بینی نشده انعطاف پذیر و قابل اجرا باشد.

2-    مناسب با حال فرد باشد.

3-    اولویتها در آن مشخص گردد.

4-    برای مطالعه هر درس وقت كافی منظور گردد.

5-    بیشتر از اندازه فشرده و متراكم نباشد.

6-    فعالیتهای شخصی و روز مره در آن منظور گردد.

7-    برای وقتهای مرده نیز كاری در نظر گرفته شود.

اگرچه برنامه ریزی خوب اهمیت دارد ولی دو نكته نیز در اجرای آن دارای اهمیت زیادی است:

الف) مقید بودن به اجرای برنامه

ب) تسلیم نشدن در برابر عوامل مخل برنامه

نكات مهم در برنامه ریزی و حفظ سلامتی

در یك برنامه ریزی كلی سعی شود به اصول ذیل توجه گردد:

1-    یاد گیری توزیعی  نه فشرده . یعنی كارها و درسهایتان را در روزهای مختلف پخش كنید و همه را برای یك روز یا یك شب نگذارید.

2-    سعی شود برنامه را برمبنای توانایی ها و امكانات واقعی خود تان تنظیم كنید. نه خوش بینانه و بلند پروازانه.

3-    آستانه تحمل مطالعه خود را با تمرین به تدریج  افزایش دهید.

4-    كار امروز را به فردا نیندازید.

5-    از خود انتظار بیش از حد نداشته باشید.

6-    به برنامه ریزی خود اعتقاد داشته باشید.

7-    دوستانی را انتخاب كنید كه بیشترین تاثیر را در تقویت برنامه مطالعاتی شما داشته باشند.

8-    خواب منظم : حد اقل شش ساعت و حد اكثر هشت ساعت

9-    تغذیه منظم : صبحانه  ناهار  شام بخورید به ویژه به صبحانه خوردن زیاد تاكید كنید.

10-تحرك جسمانی : حداقل روزی نیم ساعت بدوید طناب بزنید و یا به سرعت پیاده روی كنید.

11-تحرك اجتماعی: به ارتباط با دوستان و اقوام خود اهمیت دهید ولی حد و مرز آن را رعایت كنید.

12-سعی كنید با راهنمایی هایی كه دریافت كرده اید خودتان برنامه خود ر ا تنظیم كنید.

 13-در برنامه ریزی تمام امور زندگی خود را مد نظر قرار دهید وبرای همه آنها برنامه تهیه كنید .

14-هر شب كارهایی كه طبق برنامه انجام داده اید محاسبه وبررسی نمایید .

15-در تهیه برنامه حتما از راهنمایی افراد متخصص از جمله مشاوره مدرسه یا دانشگاه ، هسته های مشاوره ویا مركز مشاوره وخدمات روان شناختی بهره مند شوید.

 

 

حالا با توجه به توضیحات فوق برای خود برنامه ریزی انجام دهید:

    یک نمونه جدول برنامه ریزی

ساعت	شنبه	۱شنبه	۲شنبه	۳ شنبه	۴شنبه	۵شنبه	جمعه
۶صبح
۷
۸
۹
۱۰
۱۱
۱۲
۱عصر
۲
۳
۴
۵
۶
۷
۸
۹
۱۰
۱۱
۱۲شب

خود یی

نیروی جنسی یکی از سائقه های زیستی است که در ساختار انسان قرار داده شده . این سائقه از ابتدای تولد فعال نیست بلکه در  زمانی خاص با مقدمه ها و محرکهای مختلف فعال می شود تا در اینده نیازی به نام تداوم نسل بشر را بر اورد.

عقل باید حاکم بر این غریزه باشد چرا که این نیروی قوی مانند خواب نیست که کاملا شود بلکه همان لحظه ای که دست از کار برداشت باز احساس نیاز می کند و اگر غریزه  عقل را در دست بگیرد لحظه ای ذهن را خالی از افکار نمی کند و این چنین است که عقل و جسم هر دو دائما خواستار ی جنسی می شوند و تمام سائقه های زیستی انسان تحت تاثیر و فرمان نیروی جنسی قرار می گیرد.

بلوغ جنسی کودک از یک سیر طبیعی پیروی می کند که در هر دوره داری شکل های خاصی دارد که هر گونه عدم توجه و مراقبت و همچنین محیط نامساعد موجب بلوغ زودرس شده که باید به موارد زیر توجه کرد:

1.      مراقبتهای ضروری از قبیل جدا ساختن رختخواب و پالایش محیط از هر گونه عوامل تحریک کننده

2.      اگاه نمودن کودک ممیز و نوجوان از موقعیتی که در این دوره با ان مواجه می شود و طرح مسئله تکلیف و مسائل مربوط به ان

مطالعات طولی رشد نشان می دهد که خود انگیزی جنسی در دوران شیرخواری و کودکی شایع است. در کودک شیر خوار ممکن است روزانه چند مرتبه نعوذ دست دهد که هنگامی که مثانه از ادرار پر است و تحریک مضیفه شروع می شود و یا هنگام دفع ادرار و یا پس از ادرار روی می دهد . 

قشر مغز کودک قبل از یکسالگی فعالیت قابل توجهای ندارد و تا زمان به کار افتادن غده های امیزشی رویدادهای محیط همانند زمان بلوغ درک و احساس نمی شود. استمنا تکلیف نرسیده ها قاعدتا بدون انزال می باشد . اثر سوئی که بعد از به کار افتادن در زمان بلوغ دارد غیر قابل مقایسه با زمان کودکی است و احتمالا یکی از علل جدا بودن سرنوشت غیر مکلفین در برابر گناه همین است.

خود یی کودک انگیزه جنسی ندارد و محرکهای گوناگون مانند هیجان همبازی هایش ، زد و خورد و تماشای اتش سوزی موجب ان می شود. همزمان با رشد روانی و جسمی کودک رشد جنسی وی نیز پیش می رود و لذت جنسی  بوجود می اید.

کودکان همچنانکه رشد می کنند دستگاه تناسلی انها نیط رشد می کند و اگر روزی از اطرافیان می پرسند چشم برای چیست؟ غذا می خوریم کجا می رود؟ روزی هم خواهند پرسید چرا ما ادرار می کنیم ؟ و با این سوال چراهایی در ذهن کودک دور می زند. سوال این است

چگونه باید در باره مسائل جنسی با کودک صحبت کنیم ؟ چند راه به نظر می رسد:

1.      ذهن کودک را با مطرح کردن مسائل جانبی از سوالش دور کرد و پاسخی نداد.

2.      وقتی کودک در خصوص مسائل جنسی سوال کرد با تندی با او برخورد کنیم و به او بفهمانیم که تو هنوز در حد مطرح کردن و فهمیدن این مسائل نیستی.

3.      کودک را کاملا درباره سوالش توجیه کرده و تا وقتی راضی نشده است دست از توضیح برنداریم

4.      پاسخ مختصر و سربسته داده در حدی که کودک دیگر سوالش را ادامه ندهد

 

از راههای فوق اگر راه اول را انتخاب کنیم کودک کاملا متوجه می شود که به او دروغ می گوبیم و از دستش فرار کنیم و اگر راه دوم را انتخاب کنیم موجب سرکوب شدن کودک در خصوص سوال  کردن می شویم و سوال برایش باقی می ماند و در این صورت ممکن از دیگران سوال کنند و جه جوابی بشنوند معلوم نیست و یا اینکه با کودکان همسال خود در قالب باز ی بپرسند و چه بسا موجب شود که در بازی اعضای دیگر ی را لمس و دستکاری کند که عواقب سولی در پی خواهد داشت.

راه سوم خطراتی را در پی خواهد داشت و کودک دچار بلوغ زودرس می شود و فساد جنسی بزرگترین مشکل خانواده ها خواهد بود.

و اما راه چهارم که شیوه صحیح تری می باشد و راه حل مناسبی هست که چند ویژگی مناسب دارد:

1.      کودک با توجه به سن عقلی خود پاسخ مناسب را گرفته و در مرحله بعد و سنین بعدی با پرسشهای عمیقتر و پاسخ های عمیقتری روبرو می شود که در این صورت دچار انحراف نمی شود

2.      چون مطالب مربوط ره مسائل جنسی برای کودک کاملا باز نمی شود تحریکی هم صورت نمی گیرد. ار کودک پاسخ ناقص دریافت می کند در حقیقت او را از تحریکات جنسی دور نگه می داریم و او را دچار بلوغ زودرس نمی کنیم .

3.      نوعا در این روش پاسخ به پرسشهای جنسی کودک با یک نوع احساس شرم و حیا همراه است . کودکان گرچه بی پرده و حتی با اشاره به اعضا تناسلی خو د یا دیگری اقدام به پرسش می کنند اما اگر پدر و مادر با رعایت سن عقلی و  جسمی کودک به او پاسخ دهند و  یک نوع شرم و پروای جنسی را در او ایجاد کنند در سوالات بعدی دیده شده که کودک با احتیاط و دعایت ادب و همراه شرم اقدام به پرسش می کند .

بیداری غریزه جنسی کودکان به دو صورت عمده می باشد.

1.به صورت کشفی : کودک در سایه برخورد و تماس خویش با منبع لذت ، انرا کشف کرده و تماس و ارتباط را تداوم می بخشد که بعضی عبارتند از :

۱.۱  دستکاری الت تناسلی

 ۱.۲ حبس ادرار و مدفوع و در نتیجه احساس خارش و لذت در بدن و در قسمت خاص ان۱.۳ تماس و اصطکاک با یک جسم از طریق مالیدن خود به تشک، دوچرخه ، نرده و.   ۱.۴  نوازش های نادرست و لمس های نیندیشده ی والدین و دیگران

   ۱.۵ خاراندن محل زخم در اطراف دستگاه تناسلی و یا وجود خارش ها در بدن ناشی از انگل های معدی و کرمهای ریز در حالت دفع

      ۱.۶  شستشوی کودک پس از دفع و دست زدن به الت تناسلی، به صورت عادی و نا خود اگاه   و موارد دیگری همچون بی توجهی ها در هنگام حمام و لباس های چسبان

2.به صورت اموختن: گاهی غریزه در سایه اموختن ها شناخته می شود و این اموختن ممکن است عمدی و یا غیر عمدی باشد.

اموختن عمدی عبارت از ان است که فرد منحرف و الوده انرا به کودک بیاموزد. مخصوصا برخی افراد بالغ در با کودک و در طریق به فساد کشیدن او به چنین فجایعی دست می زنند.

اموختن غیر عمدی می توان به خطا و اشتباه والدین در روابط خود یاد کنیم که گاهی در حضور کودک و به گونه ای بی پروا، و با این تصور که او طفل است و از این امور سر در نمی اورد رفتارهای بد اموزی دارند. انها متوجه نیستند که حتی اگر کودک از این روابط سر درنیاورد جریانی را می بیند و می شنود و چشم او نقش دوربین و همه را ضبط می کند و انچه را که امروز می بیند و می شنود ممکن است برایش نامفهوم باشد ولی روزی با تحریکی و یا جرقه ای در ذهن، برای او مفهوم و معنی پیدا خواهد کرد.

آدم‌های كنجكاو همه جا هستند. وجود این افراد فقط محدود به آشنایان و اطرافیان نمی‌شود و ممكن است در محیط كار هم همكار كنجكاوی داشته باشید كه بخواهد سر از زندگی‌تان دربیاورد. كنجكاوی‌هایی از این دست كه شوهرت به‌تنهایی مخارج خانه را تامین می‌كند یا اینكه تو هم مجبوری او را همراهی كنی»، چرا اجازه می‌دهی همكاران خانم یا آقا همسرت را به اسم كوچك صدا ‌كنند» و. پس مراقب رفتار و گفتارتان در محیط كار باشید و حساسیت‌های بی‌جا نشان ندهید زیرا از هر نظر زیر ذره‌بین نگاه دیگر همكاران هستید.

پدر یا مادر بودن یکی از سخت ترین کارهای دنیا است. این شغل، 24 ساعته است و می تواند بسیار خسته کننده باشد. اما مهم است، با همه خستگی نیز مسایلی را رعایت کنید تا به روح، جسم و اعتمادبه‌نفس فرزندتان لطمه ای وارد نشود. باید طوری او را تربیت و با او رفتار کنید تا در بزرگسالی علاوه بر اینکه مایه افتخار شما شود، خودش نیز در سلامت روحی کامل زندگی کند.

یکی از روش های ارتباطی با کودکان حرف زدن است. اگر بتوانید روش های صحیح حرف زدن خود با کودکان را یاد بگیرید، به طور غیرمستقیم درست حرف زدن را به او نیز می آموزید.

1. غر زدن

بسیاری از والدین برای اینکه فرزندشان تکالیفش را درست انجام دهد یا غذایش را کامل بخورد، مدام سر او غر می زنند و اعتراض می کنند. این رفتار به هیچ عنوان مناسب و پاسخ‌گو نیست. بر اساس مجله تایم، این کار باعث می شود تا کودک لج کند و درست برعکس آن را انجام دهد. این مساله همچنین باعث می شود تا فرزند از زمان هایی همچون غذاخوردن فرار و سعی کند خودش را به کاری دیگر مشغول کند.

2. کوتاه پاسخ دادن

والدینی که با پاسخ کوتاه فرزند را مجبور می کنند از آنها اطاعت کند، به هیچ عنوان روش درستی برای تربیت کودک خود انتخاب نکرده اند. با گفتن عبارت: برای اینکه من می گم!» باعث می شوید تا کودک هرگز به چرایی مسایل فکر نکند. قدرت تحلیل و پرسش‌گرایی را از او می گیرید. یا گفتن عبارتی همچون: هر چه من می گویم را باید انجام دهی» به این مفهوم است که هیچ احترامی برای فرزند خود قایل نیستید و او نیز در مقابل به شما احترام نخواهد گذاشت. برای تربیت صحیح فرزندان، برای پاسخ به سوالات او زمان بگذارید و با صبر کامل و مرتبط به او پاسخ بدهید.

3. کودکانه رفتار کردن

کودکان بسیار باهوش تر از آن هستند که تصور می کنید. لازم نیست صدای خود را کودکانه کنید یا با کلمات خیلی بچه‌گانه با او حرف بزنید تا به حرف هایتان گوش کنند. کودکان مکالمات مردم با یکدیگر را می شنوند و کودکانه حرف زدن را نوعی اهانت به خود می دانند.

4. مشغول بودن

کودکان دوست دارند برای آنها ارزش قایل شوید. به همین دلیل بسیار مهم است واقعا برای آنها ارزش قایل شوید. هنگام صحبت با فرزند خود، گوشی موبایل را کنار بگذارید و با همه حواس به حرف های او گوش فرا دهید. این باعث می شود تا اعتمادبه نفس پیدا کنند و آن حس ارزشمندی که دنبالش هستند را از شما بگیرند.

5. زیاد حرف زدن

تحقیقات کارشناسان ثابت کرده است، مغز هر انسانی می تواند در هر مرتبه، به طور متوسط 5 تا 9 موضوع را به خاطر بسپارد. به همین دلیل است که کودکان وقتی بیشتر از ظرفیت خود می شنوند، دیگر تمایلی به گوش کردن ادامه حرف ها ندارند. اگر می خواهید مسایل زیادی به فرزند خود بیاموزید، آن را به چندین بخش کوتاه تقسیم کنید تا نتیجه بهتری داشته باشد.

6. استفاده از واژه های محکوم یا سرزنش کننده

هرگز از واژه هایی که باعث ایجاد حس گناه در کودک می شود، استفاده نکنید. کودکان از همان ابتدا حس همدردی ندارند و بسیاری از چیزها را نمی توانند درک کنند. نباید برای اشتباهای که انجام می دهند خیلی آنها را مواخذه و سرزنش کنید.

7. تهدید کردن

هدف از بزرگ کردن کودک این نیست که او را مطیع و فرمانبردار خود تربیت کنیم. باید به کودکان فرصت فکر و خطا کردن بدهد. تهدید کردن کودک باعث می شود تا اعتمادبه‌نفس او از بین برود و در بزرگسالی دچار مشکل بشود.

1- به واقعیت وجودی او فکر کنید؛ به جای فکر کردن به خاطرات زیبایی که با هم داشتید و لحظات خوبی که با هم سپری کردید، به همه آن چیزهایی فکر کنید که در طی این مدت، شما را رنج می داد و مکدرتان می کرد. حالا دیگر وقت آن رسیده که خیالپردازی را کنار بگذارید و واقع بین باشید؛ پرده رؤیا را کنار بزنید و به چهره واقعی مردی نگاه کنید که این همه سال شما را فریب داده است.

1 – عشق معطوف به غیر از خود است. در حالیکه محور هوس خود فرد و لذت اوست. جملات زیر را مقایسه کنید:

- ( من) دوستت دارم

- ( من) برات می‌میرم 

                                                                               

- (برای من) هیچکس مثل تو نمیشه

- ( من ) همیشه به فکر توام

-( من) را فراموش نکن

- ( من ) از تو رنجیدم

در حالیکه در عشق، توجه به حالتها و لذتهای خود نیست. و خواست و شرایط معشوق جایگزین خودخواهی فرد می‌شود.

جمله معشوق است و عاشق پرده ای

زنده معشوق است و عاشق مرده ای

2 – هوس پاسخ به یک نیاز جسمانی و روانی است، مثل نیاز به آب، نیاز به اکسیژن ، نیاز به غذا. ولی عشق فراتر از یک چنین نیازی هست. عشق فراهم آورنده رشد و خودشکوفایی فرد است. لذا فردعاشق خود را خوار نمی کند، کوچک نمی کند. عشق عزت و احترام دارد و این احترام از روی بی نیازی و بزرگی عشق حاصل می‌شود. شاید در فیلم ها دیده و شنیده باشید که فردی می‌گوید من عشق را گدایی نمی کنم».

هر چه جز عشقست، شد ماکولِ عشق

دو جهان یک دانه پیش نَولِ عشق

دانه یی مر مرغ را هرگز خورَد؟

کاهدان مر اسب را هرگز چَرَد؟

 3 – عشق محدود کننده و زندانی کننده معشوق نیست. عشق آزاد کننده است. اگر فردی را مجبور کنیم که همه علائق ، سلیقه ها و تفکراتش را فقط متوجه ما کند و فقط به ما بیندیشد، او را محدود به خودمان کرده ایم، نه اینکه عاشق خودکرده باشیم. در واقع این عشق نیست، این یک هوس است و ما را وابسته به شخص دیگری نموده است.

آنکه او بسته غم و خنده بود

او بدین دو عاریت زنده بود

باغ سبز عشق، کو بی منتهاست  

جز غم و شادی درو بس میوه هاست

عاشقی زین هر دو حالت، برترست 

بی بهار و بی خزان ، سبز و ترست

در نگنجد عشق در گفت و شنید

عشق، دریایی ست قعرش ناپدید.

 4 – عشق با بدبینی و سوء ظن همراه نیست. عشق یک اعتماد است. یک اطمینان است و پس از شناخت رفتار، گفتار و احساسات معشوق، و به جهت یک آگاهی عمیق به وجود می‌آید. لذا ابتدا اعتماد به وجود می‌آید و بعد عشق منعقد می‌شود.

بعضی ها می‌پرسند باید اول عاشق شد بعد ازدواج کرد یا اول ازدواج کرد بعد عاشق شد؟!»

در جواب باید گفت: اگر بعد از ازدواج بخواهی عاشق بشوی که کار از کار گذشته است و آن فرد هر خصوصیت یا رفتار و یا افکار و احساسی که داشته باشد، باید تحمل کنید، نام این عشق نیست.

از طرف دیگر بدون بررسی ، شناخت ، تحقیق و ارتباط رسمی چگونه می‌توان عاشق فردی شد تا در پی آن ازدواج کرد؟ ( یعنی روش عاشق شدن قبل از ازدواج چگونه است)

خلاصه اینکه، طی یک فرایند رسمی که خانواده ها در جریان هستند، و ارتباطات شما آشکار و شفاف هست. با م و بررسی شما و خانواده هایتان از فرد مقابل آگاهی به دست می‌آورید، تناسب رفتارها، نقاط ضعف ، احساسات و افکار یکدیگر را می‌سنجید و سایر معیارهای مطلوب را دقیقا ارزیابی می‌کنید. بدیهی است که اگر این موارد مثبت باشد خواه ناخواه شما عاشق فرد می‌شوید( نه هوس پیدا کنید).

اما هوس اینست که معمولا به صرف مجاورت ایجاد می‌شود. همکلاسی، هم محله ای، همکار، فامیل و .، می‌بینید، خنده ها و عشوه هایش را حس می‌کنید، شیطنتها ، بازیگوشی ها، و کلاس گذاشتن‌هایش را نظاره می‌کنید، به دلتون می‌افتد که عاشقش هستید و با خیالات مستمر از او غولی می‌سازید که فقط بعد از ازدواج شکسته می‌شود و واقعیت آن روشن می‌شود. معمولا چنین دو نفری به جای شناخت یکدیگر، انرژی خود را صرف احساسات یکدیگر می‌کنند، دل میدهند و قلوه می‌گیرند، هر روز به تعداد زیادی برای یکدیگر می‌میرند، یا حداقل غش می‌کنند و تعارفات کلاس بالا نصیب هم می‌کنند، از وجود یکدیگر ممنون می‌شوند، از هم زیاد تشکر می‌کنند، با مطالعاتی که در مورد مخ زنی دختر یا پسر در اینترنت یا آموخته اند سعی می‌کنند طرف مقابل را شیفته خود سازند ( به هر قیمتی)به هم زیاد کادو می‌دهند، متون ادبی جالب ، آهنگهای احساس نواز، و مبالغه های غیر عقلانی به یکدیگر پیشکش می‌کنند، کم کم نقش پدر، مادر، دوستان، همکاران و . را حذف کرده و همه را یک جا به محبوب خود پیشکش می‌کنند، و وقت خود را یا با او پر می‌کنند یا با خیالات او سر می‌کنند و در خیالات خود او را تک ستاره ای می‌دانند که آسمان قلب آنها را نورانی می‌کند، بدون او زندگی معنی و مفهوم و شور خود را از دست می‌دهد. او یک انسان نیست، یک فرشته است، او هیچ عیبی ندارد، و فقط و فقط مهر و عشق و صفا و نقاط مثبت است. تصور از دست دادن او ، کابوسی وحشتناک هست. مفعول شعرهای تمام ترانه های شاد و غمناک به نوعی به محبوب آنها بر می‌گردد، واینگونه این احساسات غیر قابل کنترل می‌شود ، در حالیکه عشق همانطور که گفته شد، فرایند مشخصی از آگاهی می‌باشد. منظور این نیست که از احساس تهی باشد، نه ، اما احساس یکی از پارامتر های مهم در کنار پارامترهای آگاهی هست که نمی تواند جای خالی دیگر خصیصه ها را پر کند.

احساس انفجار آمیز در رابطه ها منجر به تحریف واقعیت ها شده و آنقدر آب را گل آلود می‌کند که خود فرد به هیچ وجه قادر به شناخت صحیح طرف مقابل خود نیست. و پس از فروکش کردن احساست، پس از ازدواج ، تفاوت میان خیالات خود و واقعیت ها را درک می‌کنند.

 5 – عاشق، خود را مم می‌داند که حریم عشق و معشوق را رعایت کند و هنجارها را به نفع لذت خود نمی شکند. عاشق در پی کام گرفتن از معشوق، پیش از آنکه این حریم کامل و رسمی شود، نیست. باید کانون خانواده شکل گیرد و انعقاد پیمان شویی انجام پذیرد و طرفین مسئولیت زندگی و تعهد کامل را نسبت به هم بپذیرند. هر گونه خلوت، لمس و ارتباطی که جنبه لذت جویی داشته باشد (قبل از تعهد کامل شویی و در چارچوب قانون)، صرفا آسیب پذیری عشق را به همراه دارد و این آزمایش کردن عشق نیست، بلکه سیراب کردن هوس و عطش است.

عشق هایی کز پیِ رنگی بُوَد

عشق نَبوَد ، عاقبت ننگی بود       

 6 – چنین مواردی از نشانه های هوس هستند: زودرنجی، قهر و آشتی ، دل خوری، نگرانی، تردید ، عجله در به نتیجه رسیدن، امروز و فردا کردن، زبان بازی کردن، با چند نفر ارتباط صمیمی وعمیق عاطفی گرفتن، رویاپردازی در مورد فرد، چشم پوشی از نقاط ضعف آن شخص و . ، همه از نشانه های هوس است، در حالیکه عشق ، قامتی رعناتر، بزرگتر ، قوی تر و منحصر به فرد دارد و از همه مهمتر آرامش بخش است و نگرانی از درست رفتن، ندارد. عشق هایی که نگرانی آفرین، اضطراب آور و دمدمی مزاج و به ظواهر فرد بستگی دارد، همان هوسها هستند که محور من» در آنها قوی است . یعنی فرد همه چیز را برای خودش می‌خواهد ، نه معشوق

هر که را جامه ز عشقی چاک شد

او ز حرص و جمله عیبی پاک شد

شاد باش ای عشقِ خوش سودای ما

ای طبیبِ جمله علت هایِ ما

ای دوایِ نخوت و ناموسِ ما

ای تو افلاطون و جالینوس ما

جسمِ خاک از عشق ، بر افلاک شد

کوه، در رقص آمد و چالاک شد

 7 – عشق پیش نیاز لازم دارد.

یعنی فرد باید رشد کند و از مراحلی بگذرد تا نوبت به عاشق شدن برسد. کسی که هنور با والدینش درگیر است، سازگاری با همکاران ندارد، رابطه صمیمانه ای با دوستانش ندارد. افسرده و مضطراب است، تصمیم های مهمی در زندگی نگرفته یا به اجرا در نیاورده است، از این شاخه به آن شاخه می‌پرد، هدف زندگی خود را شفاف ترسیم نکرده است. و حتی در انتخاب هنجارها به انتخاب ثابتی برای وضع ظاهری ، پوشش و نحوه رفتارش نرسیده است و مردد بوده و روز به روز شکل به شکل می‌شود و هویت خود را نیافته است، مانند کودک پیش دبستانی است که برای اردو به دانشگاه رفته باشد، او هرگز نمی تواند در نقش دانشجو باشد. حتی اگر بر روی صندلی های دانشگاه بنشیند. لذا عشق پس از بلوغ عاطفی ، بلوغ اجتماعی، بلوغ فکری، بلوغ روانی و .، پیدا می‌شود، در غیر این صورت فقط هوس خامی بیش نیست.

 8 – عشق باید یک وحدت و یکپارچگی بین شما ، افراد و همه هستی ایجاد کند. اگر رابطه دختر و پسری، با پنهان کاری، تعارض ، درگیری با دیگران، احساس گناه، اضطراب، تردید، و قطع روابط اجتماعی با دیگران، مشکل در شغل ، تحصیل ، روابط خانوادگی و .، همراه هست باید مطمئن شد که هوس، خود را به جای عشق به آنها معرفی کرده است. و چنین شروعی برای رابطه، پایان هایی به مراتب دردناکتر و فجیع تر به همراه دارد.

در نگنجد عشق در گفت و شنید 

 عشق، دریایی ست قعرش ناپدید

عشق حسی بسیار زیرک است. خیلی چیزها هست که دقیقاَ حسی شبیه به عشق دارد اما خیلی از آن دور است. عشق واقعی به زمان نیاز دارد و یک‌ شبه اتفاق نمی‌افتد. در زیر به سه چیزی اشاره می‌کنیم که اکثر افراد آنها را با عشق اشتباه می‌گیرند.

شهوت
شهوت حسی است که معمولاً با عشق در نگاه اول اشتباه گرفته می‌شود. حس شدید و ناگهانی جذب شدن به سمت کسی است که او را خوب نمی‌شناسید. به این دلیل با عشق اشتباه گرفته می‌شود که جاذبه آن بسیار زیاد است.
احساساتی که با شهوت در فرد ایجاد می‌شود، واقعی به نظر می‌رسد اما برمبنای خیال است. برای اینکه عاشق کسی باشید، باید او را خوب بشناسید اما خیلی‌ها بااینکه برای هم کاملاً غریبه هستند، در دام شهوت گرفتار می‌شوند. چیزی که در شهوت افراد را اسیر خود می‌کند، خیال این است که چه خواهد شد و فرد در آن هیجان گم می‌شود.
این افراد که شدیداً گرفتار جاذبه فیزیکی شده‌اند به هیچ وجه نمی‌توانند از هم دور شوند. مدام به هم فکر می‌کنند و همیشه درمورد هم حرف می‌زنند. شهوت احساسی شاد است که با شور و جاذبه همراه می‌شود. اگر درمورد اینگونه مسائل کم‌تجربه هستید، احتمال اینکه شهوت را با عشق اشتباه بگیرید بسیار زیاد است.

تفاوت عشق با شهوت دقیقاً مثل تفاوت روز و شب است. شهوت در مراحل اولیه یک رابطه اتفاق می‌افتد که افراد هنوز خوب همدیگر را نمی‌شناسند. شهوت برمبنای خیال پایه‌گذاری می‌شود و خیال و واقعیت هیچوقت با هم جور نمی‌آید.

بااینکه جاذبه جسمی یکی از مولفه‌های اصلی هر رابطه عاشقانه است، اما عشق فقط به آن محدود نمی‌شود. اگر رابطه‌ای فقط بر مبنای جاذبه فیزیکی باشد، پس بر مبنای شهوت است. اینکه واقعاً عاشق همدیگر باشید زمان می‌برد و فقط نمی‌تواند بر پایه جذابیت فیزیکی باشد.

علاقه وسواسی
علاقه وسواسی معمولاً به این دلیل با عشق اشتباه گرفته می‌شود که مردم معمولاً احساسات بی اساس خود را تحلیل منطقی می‌کنند. آنها تصور می‌کنند که اگر فردی مدام در ذهنشان است پس حتماً عاشقش هستند. علاقه وسواسی شبیه به شهوت است اما خیلی از آن گمراه‌کننده‌تر و مخرب‌تر. بااینکه شهوت وقتی افراد کم‌کم با هم آشنا می‌شوند، محو شده و از بین می‌رود اما علاقه وسواسی همچنان می‌ماند.

هرچه زمان و تلاش بیشتری را صرف یک علاقه وسواسی ناسالم کنید، این علاقه بیشتر و بیشتر خواهد شد. افرادیکه گرفتار این حس می‌شوند معمولاً تا جایی پیش می‌روند که کم‌کم خودشان را فراموش می‌کنند. از دست دادن هویت فردی چرخه شومی از رفتار ایجاد می‌کند که باعث می‌شود فرد بیشتر و بیشتر به طرف‌مقابل خود وابسته شده و خود را نابود کند.

حتی عشق یکطرفه هم می‌تواند به علاقه وسواسی تخریب‌کننده تبدیل شود. وقتی فردی باور دارد در رابطه‌ای است که اصلاً وجود ندارد، یا فردی انرژی بیشتری را نسبت به دیگری در رابطه صرف می‌کند، پایه و اساس علاقه وسواسی شکل می‌گیرد.

عشق واقعی به افراد کمک می‌کند رشد کنند اما علاقه وسواسی تضعیف‌کننده است. اگر تصور می‌کنید خودتان را گم کرده‌اید، اگر همیشه سعی دارید طرفتان را خوشنود کنید درحالیکه او مثل شما رفتار نمی‌کند. و اگر می‌بینید که همه تصمیمات زندگی‌تان را براساس احساسات  و نیازهای آن فرد می‌گیرید، احتمالاً گرفتار علاقه وسواسی شده‌اید.

روابط برگشتی
رابطه برگشتی رابطه‌ای است که خیلی زود بعد از تمام شدن یک رابطه دیگر شروع می‌شود. چنین روابطی ندرتاً براساس عشق هستند و افراد برای از بین بردن حس تنهایی بعد از تمام شدن رابطه قبلی به سراغ آن می‌روند.

رابطه برگشتی به این دلیل حسی شبیه به عشق دارد که فردی که آن را تجربه می‌کند، دوست دارد عاشق باشد. آنها به امن بودن در یک رابطه عاشقانه عادت کرده‌اند و دوست دارند دوباره آن امنیت را احساس کنند. خودشان را متقاعد می‌کنند که عاشق هستند درحالیکه درواقعیت امنیت و راحتی رابطه قبلی را از دست داده‌اند.

اگر یک رابطه قدیمی مدام جلو پیشرفت یک رابطه جدید را می‌گیرد می‌تواند به این معنا باشد که آن رابطه درحال برگشتن است. وقتی کسی درگیر برگشت رابطه شده است، به طور کامل رابطه قبلی را تمام نکرده است. هنوز هم سعی در حل مسائل و مشکلات حل‌نشده رابطه قبلی دارد. روابط برگشتی حسی شبیه به عشق دارند اما هنوز تحت‌تاثیر احساسات ناراحت‌کننده رابطه قبلی است.

وسواس فکری و عملی + راه های خود یاری آن

1-در مقابل آینه بایستید و از خود تعریف كنید: این كار در كسب اعتماد به نفس، بسیار مؤثر است. هر روز صبح چند دقیقه این كار را انجام دهید. سعی كنید هنگام نگاه كردن در آینه به موارد مثبت چهره خود نگاه كرده و از آن تعریف كنید. 2- در حال زندگی كنید: اگر در حال زندگی كنید و تمام انرژی خود را متوجه زندگی در لحظه نمایید، فردای شما هم تضمین خواهد شد. چرا كه فردای شما محصول عملكرد صحیح امروز شما است. اگر عمر خود را در حسرت دیروز با نگرانی فردا سپری كنید، لحظه‌ها را از دست خواهید داد و این به معنی از دست دادن فردا نیز می‌باشد. 3- دست دادن خودرا محكم‌تر كنید:   به اصطلاح شل و وارفته دست ندهید، به خصوص اگر نظامی هستید، محكم و قدرتمند دست بدهید و همچنین گرم و صمیمانه. 4- به موفقیت‌های خود نگاهی بیندازید:   از موفقیت‌هایی كه تاكنون داشته‌اید، برای خود لیست تهیه كرده و همراه خود داشته باشید و هرگاه احساس عدم اعتماد به نفس كردید، نگاهی به آن بیندازید. 5- به خودتان تبریك بگویید:   حتی از گفتن جمله‌هایی مانند شب بخیر و دوستت دارم به خود امتناع نورزید. حتی برای خود جشن تولد بگیرید و در كل به خودتان برسید. 6- نیروی نگاه خود را تقویت نمایید:   افراد نظامی به خصوص آن‌هایی كه در شغل فرماندهی بوده‌اند ناخودآگاه نیروی قدرتمندی دارند، اگر می‌خواهید به این مرحله برسید، تمرین مؤثر زیر را انجام دهید: ساچمه‌ای سیاه را در وسط سینی قرار دهید، و سعی كنید با نگاه خود از فاصله 2 متری آن را حركت دهید.» 7- همیشه با خود مبلغی پول داشته باشید:   وجود مقداری پول در جیب و كیف شما، اعتماد به نفستان را زیاد می‌كند، تاكنون شما شاید این موضوع را بسیار تجربه كرده باشید. 8- مهم‌تر از همه نه گفتن را یاد بگیرید:   بسیاری از افراد، قدرت نه گفتن را ندارند و این موارد برای آنان مشكل‌هایی ایجاد نموده است. اگر پیشنهاد یا درخواستی به شما می‌شود كه میل ندارید آنرا بپذیرید، با قاطعیت اما با احترام بگویید نه. 9- فكر كنید كه اعتماد به نفس بی‌نظیری دارید:   هرگز این فكر را به خود راه ندهید كه اعتماد به نفس ندارید، همیشه سعی كنید نسبت به خود فكرهای مثبت و والایی داشته باشید. اگر خودتان فكر كنید كه اعتماد به نفس ندارید، چه‌طور انتظار دارید كه دیگران فكر كنند كه شما اعتماد به نفس دارید. فراموش نكنید كه به هرچه فكر كنید، به سرتان می‌آید. اگر فكر كنید كه كاری را نمی‌توانید انجام دهید به طور حتم نمی‌توایند. آنچه مهم است، فقط افكار شماست. 10- سرعت راه‌رفتن خود را بیشتر كنید:   كسی كه اعتماد به نفس دارد گام‌های مستحكم بر می‌دارد و هدفمند راه می‌رود. قوی، قدرتمند و پر انرژی باشید. 11- سر خود را بالا نگه دارید:   این كار باعث می‌شود جریان خون از قلب به مغز (خون شریانی) و از مغز به قلب خون وریدی) به آسانی انجام پذیرد. حجم ریه‌ها افزایش یابد و در واحد زمان، اكسیژن بیشتری با خون مبادله شود. راه‌های هوایی از قبیل نای، نایژه‌ها، حلق وبینی تا حدودی در یك امتداد قرار گیرند و تنفس، راحت‌تر شود، میزان دید بیشتر شود، به برازندگی ظاهری شخص كمك كند و از همه مهم‌تر، اعتماد به نفس شخص را زیاد می‌كند. 12- با ترس خود روبه‌رو شوید:   مطمئن باشید چیزی كه از آن ترس دارید به آن بدی كه شما فكر می‌كنید نیستند. روبه‌رو شدن با آنچه شما از آن می‌ترسید باعث افزایش اعتماد به نفس می‌شود. 13- صحبت كنید:   اغلب اوقات در مورد یك موقعیت با یك شخص دچار توهماتی می‌شویم كه درست نیستند، اگر شك و تردید و سؤالی برای شما پیش بیاید و آن را رفع نكنید، این شك و تردید روی رفتار شما تأثیر می‌گذارد. 14- مغلوب نشوید:   چیز دیگری را انتخاب كنید. شما با یك تجربه ناموفق مغلوب نمی‌شوید، به این فكر كنید كه آیا هیچكس قبل از موفقیت شكست نخورده است. تنها چیزی كه احتیاج دارید یك راه متفاوت است. 15- عذر تراشی نكنید:   شایع‌ترین بهانه‌ای كه می‌تواند در برابر هر تغییر مثبتی آورده شود، این است كه من ذاتاً این‌طور هستم یا من این‌طور بزرگ شده‌ام، خیر، عذر شما پذیرفته نیست. 16- مهارت‌های ارتباطی خود را گسترش دهید: در واقع خود باوری و اعتماد به نفس ریشه در ارتباط با دیگران دارد. داشتن ارتباط اجتماعی به افراد كمك می‌كند تا واقعیت‌هایی را در مورد خود بدانند. این افراد می‌آموزند كه در درون اجتماع برخی از افراد توانایی‌های بیش‌تر از آن‌ها و برخی دیگر توانایی‌های كمتر از آن‌ها دارندو در واقع آن ها می‌آموزند كه كم توان‌ترین افراد جامعه در همه ویژگی‌ها نیستند. 17- در اجتماع بودن را تمرین كنید:  به فعالیت‌هایی ملحق گردید كه همواره در ارتباط با دیگران باشید، مانند: باشگاه، كلاس‌های ورزشی، انجمن‌های دانشجویی و كلوپ‌های تفریحی، در این محیط‌ها همواره باید اجتماعی بوده و با مردم معاشرت كنید. پس از مدتی خواهید دید ارتباط با دیگران برایتان عادی و راحت می‌شود. - از طرد شدن نهراسید: یكی از عامل‌های اصلی در اعتماد به نفس پایین، ترس از عدم پذیرش (طرد شدن) است. آنچه را كه فكر می‌كنید درست است انجام دهید. به یاد داشته باشید این انتظار اشتباهی است كه بخواهیم همیشه مورد پذیرش و تأیید دیگران باشیم. 19- نگرش مثبت داشته باشید:   سعی كنید به موفقیت‌ها و نكات قدرت خود فكر كنید. ترفند كار در این است كه خود آگاه (تمركز حواس به خود) نباشید. اعتماد به نفس پایین، تردید و دودلی هنگامی رخ می‌دهد كه شما به عیوب و نقایص خود فكر می‌كنید. در عوض افكارتان را سراسر به شخصی كه در حال گفت‌وگو هستید متمركز گردانید. هم شما اضطراب خود را از خاطر خواهید برد و هم اینكه طرف مقابل از توجه شما خرسند و مشعوف خواهد شد. 20- توقعات خود را كاهش دهید:   همیشه عالی بودن غیر ممكن است افرادی كه می‌خواهند همیشه عالی باشند هیچ‌كاری را انجام نمی‌دهند. 21- كارها را تمام كنید:   تمامی وظایف و كارهایی را كه به عهده می‌گیرید، به انجام برسانید. اهمیتی ندهید كه ممكن است آن ها تا چه حد خوشایند باشند. آن‌ها را به بهترین شكل ممكن و با استفاده از تمام توان و كارایی‌تان انجام بدهید. كارهای نیمه كاره ذهن شما را مشغول می‌كنند واعتماد به نفس شما را كاهش می‌دهند. 22- از تحلیل رفتار دیگران پرهیز كنید:   اگر می‌خواهید اعتماد به نفس بالا داشته باشید، ومی ندارد هر اظهار عقیده‌ای مانند شوخی و طعنه‌هایی كه دیگران احتمال دارد به سوی شما روانه كند، را به عنوان یك توهین به خود تلقی كنید. مردم اغلب چیزهایی را می‌گویند كه هیچ مقصود و منظوری از آن ندارند. وقتی كه آن‌ها آسیبی به شما نمی‌رسانند ناراحتی و به دل گرفتن حرف آن‌ها مشكل آفرین خواهد شد و ذهن شما را مشغول می‌كندو هر چند گاهی اوقات مردم نظرات نابه‌جا و بی‌موردی می‌دهند و در این حالت شما می‌باید قاطعانه از خودتان دفاع كنید. 23- مشكلات را زیاد بزرگ نكنید:   بزرگ كردن مشكلات موجب می‌شود خود باوری و اعتماد به نفس خود را از دست بدهید. بزرگ كردن مشكلات موجب كاهش احساس توانایی شما می‌شود. به یاد داشته باشید برای حل مشكلات شما توانایی لازم را دارا هستید و همیشه برای حل یك مشكل دست كم یك راه حل وجود دارد. راه‌های دیگری نیز برای ایجاد اعتماد به نفس و تقویت آن وجود دارد كه به اختیار آن‌ها را بیان می‌كنیم. اهمیت به سلامت جسم و روح، سرزنش عمل به جای سرزنش خود، توجه به جنبه های مثبت هر فرد، پذیرفتن خویشتن، ارزیابی اعمال، تأیید و تشویق شخصیت خویشتن، پرهیز از سرزنش مكرر دیگران، استفاده نكردن از جملات منفی، گوش فرا ندادن به صحبت‌های منفی اطرافیان، عدم وابستگی به اطرافیان، داشتن هدف و برنامه‌ریزی برای رسیدن به آن، انجام ورزش و خوب خوابیدن، سپاسگزاری در مقابل كار خوب اطرافیان، داشتن رفتار محترمانه، مسؤولیت‌پذیری، پرهیز از ارتباط طولانی و مداوم با افراد مأیوس، مطالعه شرح حال و زندگی افراد موفق، برقراری ارتباط با افراد پر تحرك و با نشاط، بیان احساسات واقعی بدون توجه به اطرافیان، تحمیل نكردن عقاید اطرافیان بر خود و بالعكس، جرأت به خرج دادن وعمل كردن و . در ضمن همیشه به یاد داشته باشیم این خود ما هستیم كه در اصل اعتماد به نفس را در وجود خود به وجود می‌آوریم و آن را تقویت می‌كنیم پس همیشه با خود تكرار كنیم كه دارای اعتماد به نفس فوق العاده‌ای هستیم.

باید ‌دنبال چه ویژگی‌هایی در همسر آینده‌ام باشم؟ می‌دانم عشق به تنهایی کافی نیست، اما نمی‌دانم ویژگی‌های همسر مناسب چیست.

 

 9 سوالی که باید از همسر آینده‌تان بپرسید 

بارها اتفاق می‌افتد که دختر یا پسر جوانی از من می‌پرسد: باید ‌دنبال چه ویژگی‌هایی در همسر آینده‌ام باشم؟ می‌دانم عشق به تنهایی کافی نیست، اما نمی‌دانم ویژگی‌های همسر مناسب چیست.» بسیاری از مردم، جذب افرادی می‌شوند که یک یا چند ویژگی شاخص شخصیتی دارند، مثل شوخ‌طبعی، مهربانی، سخاوتمندی و. . اگرچه هر یک از این ویژگی‌ها ‌می‌توانند جذاب باشند، اما به ‌خودی‌‌خود عواملی تعیین‌کننده در رضایت و خوشبختی زندگی مشترک نیستند. باید بررسی کنید که شخص مقابل چگونه با خودش، خانواده‌ و دوستان نزدیکش و با دیگران رفتار می‌کند و به‌طور کلی، چه طرز فکری درباره مردم دارد. به این موضوع توجه کنید که او خطاها و ضعف‌های دیگران را چگونه ارزیابی می‌کند.

 

آیا با تحقیر و سرزنش با اطرافیان یا غریبه‌ها حرف می‌زند؟ فقط تنها مسائل ارتباطی نیستند که باید طی معاشرت قبل از ازدواج مورد بررسی قرار دهید، بلکه موارد متعددی وجود دارد که باید در طرف مقابل بشناسید تا آگاهانه و فکرشده تصمیم به ازدواج با او بگیرید یا نگیرید. شناخت ویژگی‌های طرف مقابل و پی‌بردن به اینکه آیا او شخصیتی بالغ دارد یا نه، به شما کمک می‌کند با احتمال بالایی تعیین کنید که آیا رابطه‌تان با او موفقیت‌آمیز خواهد بود یا نه و آیا این فرد آمادگی شروع یک رابطه سالم و صمیمی را دارد؟ باید طرح سوالات درست را یاد بگیرید. مثلا به جای سوال: آیا همسرم مرا دوست دارد؟»، از خود بپرسید: او چقدر اهل ابراز احساسات و عشق ‌ورزیدن است؟»

  

3 سوال برای محک تغییر پذیری

از ویژگی‌های مهم شخصیت بالغ که آمادگی ازدواج و برعهده گرفتن مسوولیت زندگی متاهلی را دارد، میل به رشد و ارتقای شخصی است. این موضوع یعنی علاقه به یادگیری و ارتقا در ابعاد فردی، ارتباطی، انعطاف‌پذیری و قبول اینکه می‌دانم کامل نیستم و در ازدواج ممکن است با ضعف‌هایم رو‌برو شوم، اما می‌خواهم در مسیر ازدواج رشد کنم و بهتر شوم. زمانی که شما و همسرتان متعهد به یادگیری مداوم باشید، اگر هم رابطه‌تان دچار مشکل شود، می‌دانید که می‌توانید از آن عبور کنید و یا با توجه به نیاز، تغییری در رفتار یا شیوه زندگی‌تان ایجاد کنید تا مشکل حل شود. این کار باعث می‌شود چالش‌های زندگی، شما را بزرگ‌تر و قدرتمند‌تر از آنچه که بودید، کنند، نه اینکه با هر مشکل، صورت‌مساله به‌طور کامل پاک شود. بنابراین، این ویژگی، یعنی میل به یادگیری و تغییر» را باید ابتدای رابطه ارزیابی کنید.

 

سوالاتی که می‌توانید بپرسید تا این ویژگی را در همسر آینده‌تان ارزیابی کنید عبارتند از:

 

1 - فکر می‌کنید از کودکی تاکنون چه نقطه‌ ضعف‌هایی داشته‌اید؟ چه کارهایی برای رفع آنها انجام داده‌اید و چقدر در تغییرشان موفق بوده‌اید؟ به نظرتان در بزرگسالی هم می‌شود تغییر کرد؟

 

2 - اگر رابطه‌‌تان دچار بحران شود، معمولا چکار می‌کنید؟ (با این سوال متوجه می‌شوید که آیا نسبت به یادگیری پذیرنده است یا نه). آیا حلش می‌کنید یا رابطه را تمام می‌کنید؟ چه راهکارهایی برای حل مشکلاتتان دارید؟

 

3 - ظرف ۵ سال آینده مایلید چه تغییراتی در زندگی‌تان ایجاد کنید؟ دوست دارید چه ویژگی‌هایی را در خودتان تغییر دهید و چه خصوصیاتی را پررنگ‌تر کنید؟

 

در نظر بگیرید، این سوالات را به گونه‌ای نپرسید که فرد احساس کند مورد بازجویی قرار گرفته است. در این صورت ممکن است جواب‌هایش را تحت‌تاثیر شرایط تغییر دهد. به علاوه، اینها سوالاتی هستند که خود شما نیز باید به آنها پاسخ دهید تا ببینید خودتان چقدر برای ساختن ازدواجی موفق آماده هستید.

  

3 سوال برای محک صداقت

صداقت و قابل‌ اعتماد بودن یکی دیگر از ویژگی‌های افراد، در یک رابطه سالم است. این ویژگی پایه‌های ارتباط شما را محکم می‌کند. پنهان‌ کاری و دروغ به‌ تدریج احساس عشق و امنیت را در رابطه از بین می‌برد.

 

سوالاتی که می‌توانید در رابطه با صداقت از فردی که قرار است با او ازدواج کنید، بپرسید عبارتند از:

 

1 -  آیا در روابطتان با دیگران و در موقعیت‌هایی که راستگو بودن به نفعتان نیست، به راحتی دروغ می‌گویید؟

 

2 - فکر می‌کنید چه دروغ‌هایی آسیبی به رابطه (زن و شوهر) وارد نمی‌کند

 

3 - اگر از دوستان و خانواده‌تان بپرسند که شما چقدر آدم صادقی هستید، فکر می‌کنید چه نمره‌ای به شما بدهند؟

 

این سوالات را در یک نوبت و مستقیم مطرح نکنید تا او موضع دفاعی به خود بگیرد و عامدانه جواب‌هایی بدهد تا شما را متقاعد کند. همچنین، در نظر داشته باشید افرادی که در پاسخ دادن به این سوالات طفره می‌روند یا پاسخی کلی می‌دهند تا بحث تمام شود، به احتمال بیشتری موضوعاتی برای پنهان کردن دارند و در شروع رابطه‌ای پر تعهد و صمیمی مثل ازدواج ضرورت دارد که افراد بدون پنهان‌کاری و شفاف خودشان را ابراز کنند تا صداقت مبنای رابطه‌شان باشد و از مشکلات جدی بعدی پیشگیری کنند.

 

شکلات خود را از ما تونه ساعت ها مثل حالت اول بمونه

ازدواج تعهدی است که می‌تواند با آگاهی طرفین به درستی شکل بگیرد و نگهداری شود‎

 

3 سوال برای محک سلامت عاطفی

ازدواج موفق فقط به معنای زیر یک سقف زندگی کردن نیست، بلکه به معنای سهیم شدن در تجارب و احساسات یکدیگر است؛ یعنی چقدر با یکدیگر وقت صرف کنیم، با هم صحبت کنیم، شنونده باشیم، اظهارنظر کنیم و احساساتمان را با هم در میان بگذاریم. میزان نیاز به احساس عشق و محبت در افراد مختلف، متفاوت است. مثلا ممکن است شدت نیاز عشق در زن زیاد باشد و در مرد کمتر و این موضوع باید پیش از ازدواج بررسی شود. در صورتی که تفاوت خیلی زیاد باشد، یعنی این 2نفر بعد‌ها می‌توانند یکدیگر را آزار دهند، مثلا زن احساس کند نیاز به عشق او در رابطه نمی‌شود و مرد احساس کند بیش از حد مورد توجه و نوازش است و این موضوع برای او جذاب نیست و ددگی ایجاد می‌کند.

 

این مورد را پیش از ازدواج می‌توان طی چند پرسش و پاسخ ارزیابی کرد، البته در صورتی که 2 طرف صادقانه و با هدف ازدواجی موفق، پاسخ سوالات را بدهند. چنانچه فرد مقابل شما نتواند احساساتش را ابراز کند و آنها را با شما در میان بگذارد و شما فرد به شدت عاطفی با نیاز بالا به توجه و عشق از طرف او باشید، به احتمال زیاد کنار هم زندگی موفقی نخواهید داشت. شاید او با فردی مانند خودش که نیاز کمی به توجه و عشق دارد خیلی راضی و خشنود باشد، ولی با فردی که نیازهای عاطفی زیادی دارد، احساس خوشبختی نکند.

  

در این رابطه، سوالات زیر را می‌توانید مطرح کنید:

 

1 -  آیا به راحتی احساسات خود را با خانواده یا دوستانتان ابراز می‌کنید؟ به چه کسانی می‌گویید دوستت دارم؟

 

2- صحبت درباره چه احساسی برایتان خیلی مشکل است؟ و درباره کدام احساساتتان راحت حرف می‌زنید؟

 

3 - درباره کسانی که درباره احساساتشان راحت حرف می‌زنند یا اصلا حرف نمی‌زنند، چه فکری می‌کنید؟

 

پاسخ به این سوالات به شما اطلاعات خوبی درباره میزان نیاز احساسی و فاعل یا منفعل بودن طرف مقابل در این مورد می‌دهد.

 

سوال کردن از فردی که ممکن است همسر آینده‌تان باشد، یکی از موثرترین راه‌های شناخت او است. البته شیوه طرح سوال هم هنری است که می‌تواند در پاسخی که می‌گیرید، تعیین‌کننده باشد. این سوالات چند نمونه از سوالات ضروری برای کسب شناخت قبل از ازدواج بودند که مطرح کردیم، اما سوالات مهم دیگری هم وجود دارد که لازم است از خودتان و طرف مقابل بپرسید و با ارزیابی پاسخ‌ها، تصمیمی عاقلانه در این مورد بگیرید. در نظر داشته باشید موفقیت ازدواج، یکطرفه نیست و علاوه بر طرف مقابل، شما هم لازم است به بلوغ عقلانی و هیجانی رسیده باشید، اصول و روش‌های ساختن زندگی مشترک و خانواده سالم را بشناسید و در نهایت فردی یادگیرنده و پذیرنده تغییر و رشد باشید.

 

ازدواج تعهدی است که می‌تواند با آگاهی و هوشیاری طرفین به درستی شکل بگیرد و نگهداری شود. اگر ابتدا انتخاب درستی داشته باشید، اصول ارتباطات سالم در خانواده را هم بشناسید و طبق آنها عمل کنید، می‌توانید ازدواج را نه به‌عنوان رنجی مقدس»، بلکه به‌عنوان پیمانی مقدس» تجربه کنید.

  

استرس مزمن میزان ترشح هورمون کورتیزول را بالا می‌برد، بر بسیاری از عملکردهای مغز تأثیر می‌گذارد و فرد را در معرض خطر بسیاری از اختلالات خلقی و دیگر مسائل روانی قرار می‌دهد. با اینکه استرس بخشی اجتناب‌ناپذیر از زندگی مدرن است، اما این‌طور نیست که همه استرس‌ها برای ما بد باشند. در ادامه مقاله درباره تاثیرات استرس و انواع آن بیشتر صحبت خواهیم کرد.

دو نوع استرس اصلی وجود دارد: استرس حاد و استرس مزمن». استرس حاد واکنش به یک تهدید آنی و معروف به واکنش جنگ یا گریز” است. همین که تهدید برطرف شد، سطح هورمون‌های استرس بدون هیچ اثر طولانی مدتی به حالت عادی باز می‌گردند.

حتی برخی درجات استرس را در زمره احساسات خوشایند هم قرار داده‌اند چراکه مغز ما را برای حداکثر کارایی آماده می‌کنند. اما استرس مزمن از همان نوعی که ما هر روز با آن مواجه هستیم، کشنده است. ۹۰٪ مراجعان پزشکان به خاطر مشکلات سلامتی مرتبط با استرس است. استرس مزمن ما را در برابر هر چیزی، از سرطان گرفته تا یکسرماخوردگی معمولی آسیب پذیرتر می‌کند. بالارفتن مداوم هورمون‌های استرس نه تنها بدن را بیمار می‌کند بلکه روی مغز هم تأثیرات منفی می‌گذارد. هنگامی که استرس مزمن شود، عملکرد مغز ما را تغییر می‌دهد و حتی باعث می‌شود تغییر ساختار تا سطح DNA ما هم جلو بیاید.

شما فکر میکنید تمام خیانتکاران با هدف خیانت به همسرشان وارد رابطه ای دیگر شده اند؟
نه ابدا.

خیانت معمولا از جایی شروع میشه که تصورش را هم نمیکنید از یک درد دل ساده با همکارتان، دوست دوران مدرسه ،همسر دوست صمیمی و .
اول فکر میکنید چقدر خوب درکتان میکند،بعد فکر میکنید به عنوان یک انسان با او نزدیکی فکری دارید،به مرور دلتان می خواهد بیشتر با او صحبت کنید چون حرفهای او روی شما تاثیر دیگری داردو فقط وقتی با او صحبت میکنید برایتان همه چیز خوب است حتی گاهی هیچ گله و شکایتی از همسرتان ندارید ولی برای دردودل با او از همسرتان شکایت میسازید


(همسرم اصلا نمی فهمه من چی می گم،من و درک نمی کنه و.)بعد یواش یواش دلتان می خواهد اورا بیشتر ببینید و طولانی تر ببینید و بعد کم کم ذهنتان درگیر مقایسه او با همسرتان و در بیشتر اوقات همسرتان در این مقایسه بازنده است


همین باعث میشود روابطتان سرد و سرد تر شود، چون شما کسی را دارید که با او دردودل کنید و برایش ناز کنید دیگر حوصله همسرتان را نخواهید داشت و دیگر به آن راحتی که رابطه را آغاز کردید نمی توانید از آن خارج شوید




خیانت مثل جانوری خزنده و بی صدا،بی دعوت وارد زندگیتان میشود و همه آن را به خطر می اندازد
مراقب مرزهایتان باشید ، " این تصور واهی من با دیگران فرق دارم و در دام خیانت نمی افتم را دور بریزید " میلیونها نفر با همین تصور اشتباه در همین دام افتاده اند.

چطور می‌توانیم امیدوار باشیم که تصمیم درست گرفته‌ایم؟

در واقعیت وضعیت به این بدی نیست، ما هر روز تصمیماتی در زندگیمان می‌گیریم. دنیا تغییر می‌کند و احساس می‌کنیم که کنترل آن را به دست داریم.

خوشبختانه علم اعصاب و روان ما را از نواقص و کمبودهای مغز انسان آگاه کرده است. با دانستن این ضعف‌ها، می‌توانید از یک استراتژی ساده برای غلبه بر آنها استفاده کنیم.

1 - به غریزه خود توجه کنید اما اجازه ندهید بر شما ریاست کند.
ما به یک دلیل غرایزمان را رشد داده‌ایم—آنها واقعاً خوب عمل می‌کنند. توانایی گرفتن یک تصمیم سریع برای پیشینیان عصر حجری ما می‌توانست تفاوت خورده شدن توسط یک ببر وحشی یا شکار آن ببر باشد.
 
اما اخیراً با چند ببر روبه‌رو شده‌اید؟ واقعیت این است که در این عصر دیگر نیازی به اینگونه تصمیمات سریع نیست اما باز هم نمی‌توانید دست از گرفتن این تصمیمات بردارید. با آن مقابله نکنید اما به آن هم بسنده نکنید. از خودتان بپرسید "چرا این فکر را کردم؟" یا "چرا چنین احساسی داشتم؟"

2 - گزینه‌هایتان را لیست کنید.
مغز قدرتمندترین کامپیوتر موجود است اما قادر به انجام چند کار همزمان نیست. دشوار است که بیشتر از 7 فکر مختلف را در یک زمان در ذهنتان داشته باشید و غیرممکن است که بتوانید روی دو مورد از آن به طور همزمان تمرکز کنید. دلیل اینکه وقتی موقع رانندگی با تلفن‌همراه صحبت میکنیم،
 
تصادف نکرده و ماشینمان را داغان نمی‌کنیم این است که می‌توانیم خیلی سریع تمرکز روی کارها را تغییر دهیم—اما خیلی کندتر و بی‌دقت‌تر از زمانیکه هرکدام را به تنهایی انجام می دادیم. برای تصمیمی که می‌خواهیم بگیرید، همه انتخاب‌ها و گزینه‌های موجود را لیست کنید، آن را بیرون ذهنتان بکشانید و زمانی را به بررسی هر کدام به تنهایی اختصاص دهید.

3 - سوالات را بازنویسی کنید.
می‌دانید برای اینکه یک دانشمند تمام‌عیار باشید به چه چیزی لازم است؟ گرفتن نمرات عالی یا به خاطر سپردن چیزها کافی نیست. مهم این است که سوالات درست بپرسید. هر مشکلی که دارید، سعی کنید آن را به سه یا چهار شکل مختلف بنویسید. اینکه خودتان را مجبور کنید به طرق مختلف به آن مشکل نگاه و فکر کنید باعث می‌توانید بتوانید راهکارهای متفاوتی نیز پیدا کنید.

4 - تاریخ را پیش‌بینی کنید.
حافظه ما آنقدرها که تصور می‌کنیم خوب نیست و درنتیجه یادمان نمی‌ماند که چقدر ممکن است بد باشد. همین حافظه‌های انتخابی است که باعث می‌شود یادتان بماند امروز با چه کسی حرف زدید اما یادتان نیاید که چهارشنبه هفته پیش صبحانه چه خوردید.
 
استفاده از تاریخ برای گرفتن تصمیم نیازمند این است که به خاطر بیاوریم دفعه قبلی که در موقعیتی مشابه بودیم چه اتفاقی افتاد. کند پیش بروید و خاطره‌تان را خوب بررسی کنید  _ نباید فقط پیروزی‌هایتان را به خاطر سپرده باشید و شکست‌ها را فراموش کرده باشید.

5 - به خاطر داشته باشید که زمان طرف شماست.
سعی کنید خودتان را از احساسات آن لحظه دور کنید. البته انجام فوری این کار غیرممکن است اما بهترین راهکار این است که بین زمان حال و زمانی که می‌خواهید تصمیم بگیرید کمی فاصله بیندازید.

6 - این را یک آزمایش ببینید.
مغز انسان جداشده نیست _ برای عمل کردن در موقعیت‌های اجتماعی با همتایان خود طراحی شده است. حاصل آن این است که زمان و انرژی زیادی را برای کار گروهی و رابطه با دوستانمان صرف می‌کنیم. تصور کنید که قرار است برای تصمیمی که می‌گیرید به شما نمره بدهند و اتوماتیک‌وار توجه بیشتری به آن می‌کنید. بنویسید که چرا چنین تصمیمی گرفتید و بعد فکر کنید: "این یک امتحان است.
 
من از پس آن برمی‌آیم و فرصت دیگری برای تغییر آن ندارم. بقیه قرار است تصمیم من را ببینند و به آن نمره بدهند". اینکار باعث می‌شود بیشتر به چرای تصمیمی که می‌گیرید فکر کنید و برنامه‌ها و دیدگاه‌های ضعیف را کنار بگذارید.

7 - دانش عمومی نیست.
زمان‌های "فراموش‌شده" را پیدا کنید و ببینید چرا آنطور بوده است. همه می‌دانند که نباید بعد از غذا خوردن شنا کرد اما چرا؟ برای همه همینطور است؟ تصوراتتان را زیر سوال ببرید و قضاوت کنید آیا درمورد شما هم صدق می‌کند یا خیر.

8 - تصمیم را بگیرید.
آیا می‌خواهید درمورد وضعیت شغلیتان تصمیم بگیرید یا اینکه چه مارک پنیری را برای صبحانه بخورید؟ همه تصمیمات برابر نیستند پس وقتتان را تلف نکنید. لازم نیست برای هر وعده صبحانه قدم 1 تا 9 را دنبال کنید.

9 - تصمیم را عملی کنید.
می‌توانید تا بی نهایت تصمیمی که گرفته‌اید را دوباره و دوباره تحلیل و بررسی کنید. اما بالاخره باید یکجا آن را متوقف کنید. آن را واقعی کنید، یادداشتش کنید. وقتی تصمیمتان بیرون از مغزتان و به دنیای واقعی آمد، مغزتان از بررسی گزینه‌های مختلف دست کشیده و سراغ کار بعدی می‌رود.

یادتان باشد چشم‌انداز مغز ما محل منطقی نیست. شما حتی نباید مغزتان را وادار به دنبال کردن قدم 1 تا 9 کنید. بهترین تصمیمی که می‌توانید اینجا بگیرید این است که فقط قدم هایی که دوست دارید را دنبال کنید، آن هم با هر ترتیبی که دوست داشتید. هر کاری که می‌کنید، رمز گرفتن بهترین تصمیمات در زندگی این است که بخواهید